“Beni kızdırdın. Sen çok kötü bir annesin. Şimdi seni tekmeleyeceğim.”

    Markette çocuğu ile birlikte alışveriş yapan bir anneyi zihninizde canlandırın. Çocuk annesinden izin alarak bir tane çikolata almış ve kasaya gidene kadar elinde taşımaktadır. Tam o anda rengarenk jelibonlarla karşılaşan çocuk; annesine yönelmiş ve görmüş olduğu bu jelibonu da almak istediğini söylemektedir. Bütün gün çalışmış olan, bir an önce alışverişini tamamlamak ve eve gidip akşam yemeğini hazırlamak isteyen anne, “Asla olmaz. Elinde zaten bir çikolata var. Hem jelibon çok zararlı bir şey. Onu sana yedireceğimi nasıl düşünürsün?” şeklinde çocuğuna cevap vermiştir. Bunun üzerine çocuk; “Ama ben çok istiyorum. Jelibonu çok severim. Çikolatayı da istiyorum jelibonu da. İkisini de alalım anne.” deyip ağlamaya başlamıştır. Çocuğunun ağlamasına karşılık anne; “Nasıl bir çocuksun sen? Herkes bize bakıyor. Sanki hiç görmemiş gibi her şeyi istiyorsun. Sana zararlı şeyler yedirmediğimi biliyorsun. Bu yaptığın da ne şimdi? Ama kabahat sende değil ki ben de. Seni markete getiren de kabahat. Senin verdiğin sözü tutmayacağını tahmin etmeliydim.” Cevabını vermiş ve yeter ki sussun düşüncesiyle çocuğunun istediği jelibonu alışveriş sepetine koymuştur.

    Sevgili okurlarım yukarıdaki hikayede; çocuklarda karşılaştığımız öfkenin ve ağlamanın sebeplerini açık ve net bir şekilde görebilmekteyiz. Burada da olduğu gibi; çocuklar yapmak istedikleri bir şeyi yapamadıklarında, kavuşmak istedikleri bir şeye kavuşamadıklarında ve bir başkası tarafından engellenme yaşadıklarında öfke duygusunu yaşarlar. Öfkelenen çocuk; amacını gerçekleştirebilmek ve engeli ortadan kaldırabilmek için genellikle anne-babalara karşı oldukça işe yarayan gizli gücünü kullanır: giderek artan ses tonuyla ağlayarak mücadele etme. Çocuklar bu gizli güçlerini nerede kullanacağını da oldukça iyi bilir. Ya nazının geçeceğini bildiği insanların yanında ya da herhangi birinin müdahale etme imkanının olduğu kalabalık ortamlarda ağlama krizleri başlar.

    Çocuklar neden böyle davranır, neden öfkelenir, neden ağlama krizine girer? Anne-babalar öfkeli bir çocukla nasıl baş etmelidir? Bir çocuğa anne-babası tarafından hiç kural konulmayacak mıdır? Anne-babanın otoritesini sarsmadan kurallarda esneklik sağlamak mümkün müdür? Sevgili ebeveynler; bütün bu soruların cevapları elbette ki vardır. Fakat yaşanılan olay, ailedeki ilişki döngüsü, aile bireylerinin karakteristik özellikleri… Bunların hepsi birlikte değerlendirilmeli ve sağlıklı bir yol izlenmelidir.